پـسـکوه پیرزهی

چگونگی مهاجرت زومک به پسکوه

محل زندگی اولیه زومک به همراه دو برادرش به نامهای سوری و ثابک و یک خواهرش

به نام بی بی، سرحد و مورپیش از توابع شهرستان خاش بوده است. که هر کدام از

آنها نسلهایی از خود به یادگار گذاشته اند. زومک نسل زومکزهی ساکن در منطقه

پسکوه، ثابک نسل ثابکی ساکن در دلگان (از توابع شهرستان ایرانشهر) و

سوری هم نسل سوری زهی ساکن در خاش و سرانجام بی بی، جد مادری

طایفه یار محمدزهی را تشکیل می دهند. زومک در اوایل جوانی و تجرد

از سرحد و مور پیش به دزک (سراوان) مهاجرت و مدتی را به عنوان نوکر

حاکمان این منطقه به فعالیت می پردازد و ازدواج او در همین زمان صورت می گیرد.

زومک به دلیل مهارت در تیراندازی و شجاع بودن از شهرت خاصی برخوردار بوده

و زبانزد خاص و عام می شود. به طوری که حاکم پسکوه به دلیل ترسی که

از حکام دیگر داشته و با توجه به شهرت زومک، او را به پسکوه می آورد تا به

عنوان پشتیبان از او در مواقع ضروری استفاده کند و به این ترتیب مهاجرت زومک

از دزک به پسکوه شکل گرفته و باعث ماندگار شدن او دراینجا و در واقع ماندگار

شدن نسل او می گردد و نام او پس از توزیع شناسنامه به عنوان فامیل فرزندان

و نوه ها و نتیجه های او حفظ می گردد. البته پس از مهاجرت، منزلت اجتماعی

ایشان از نوکری به سرداری و کدخدایی ارتقاء می یابد و این مرتبه بعد از فوت

ایشان به فرزندان بعد از او انتقال پیدا می کند به طوری که آقای ملاحیدر

زومکزهی بانی روستای کله هوک به تبعیت از جد خود در میان حاکمان

پسکوه از شهرت خاصی برخوردار بوده و مقام کدخدایی را به ارث برده بودند.

(مصاحبه با: شهداد زرمکزهی: 1387)